بهشت گمشده

من به کسی قول نداده‌ام که همیشه آدمی خوشایند باشم.رابطه‌ای که در آن، انتظار داری همه‌چیز همیشه خوشايند باشد، یک «رابطه‌ی ناخوشایند» است. شاعر عزیز، #بیدل_دهلوی هم گفته بود:زمانه روز و شبی‌ست. من هم، روز دارم و شب دارم.مثل هوای کوچه، آفتاب، باد و باران دارم. همه‌اش، با هم، یعنی من.به کسی قول نداده‌ام که همیشه دوست‌داشتنی باشم. انتظار ندارم تمام جنبه‌های شخصیتم را دوست داشته باشی. اگرچه هر آدمی اقلیم خودش را دارد، هوا همیشه هم خوش نیست.‌#معین دهاز بهشت گمشده...

«اینجا زندگی‌ام میان اُمید و نااُمیدی در نوسان است. همزمان آرزو دارم بمیرم و آرزو دارم که زندگی کنم. گاهی اوقات به زندگی نظم می‌دهم و گاهی هرج و مرج است که زندگی‌ام را می‌بلعد.»#آلخاندرا_پیثارنیک / نامه به لئون استروف#برگردان_صدیقه_ناروییچقدر من بود و چقدر بسامد این موج سرگشتی در من کوتاه شده هرچند بیشتر موافقم که نباشم، و این هیچ ربطی به هیچ چیز جز خود خود زندگی ندارد من_آنم بهشت گمشده...

دو تا کتاب این هفته و جفتشونم خوب بودنطاعون (آلبر کامو)" مسئله‌ی خواربار بسیار حساس شد. توجه مردم به گرفتاری‌های آنی‌تر و ضروری‌تر معطوف گشت. مردم مجبور بودند اگر بخواهند غذا بخورند، وقت‌شان را صرف ایستادن در صف‌ها و دوندگی‌ها و اجرای مقررات گوناگون بکنند و دیگر وقت این را نداشتند که فکر کنند دیگران در اطراف‌شان چگونه می‌میرند و خودشان روزی چگونه خواهند مرد." خوشه های خشم (جان اشتاین بک)"آدم هرجا باشه عادت میکنه و دیگه براش سخته از اونجا بره. نحوه فکر کردن هم بعد از مدتی عادت میشه و دیگه عوض کردنش سخته. من دیگه کشیش نیسم اما همه‌اش بی‌آنکه خودم بفهمم دعا میخونم."خوشه های خشم و تو نوجونی خونده بودم ولی چیزی که الان میفهمم و اون موقع متوجه نمی شدم . بهشت گمشده...